ٱﻟﻠَّﻪُ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ٱﻟْﺤَﻰُّ ٱﻟْﻘَﻴُّﻮﻡُ ۚ ﻻَ ﺗَﺄْﺧُﺬُﻩُۥ ﺳِﻨَﺔٌ ﻭَﻻَ ﻧَﻮْﻡٌ ۚ ﻟَّﻪُۥ ﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻷَْﺭْﺽِ ۗ ﻣَﻦ ﺫَا ٱﻟَّﺬِﻯ ﻳَﺸْﻔَﻊُ ﻋِﻨﺪَﻩُۥٓ ﺇِﻻَّ ﺑِﺈِﺫْﻧِﻪِۦ ۚ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻬُﻢْ ۖ ﻭَﻻَ ﻳُﺤِﻴﻄُﻮﻥَ ﺑِﺸَﻰْءٍ ﻣِّﻦْ ﻋِﻠْﻤِﻪِۦٓ ﺇِﻻَّ ﺑِﻤَﺎ ﺷَﺎٓءَ ۚ ﻭَﺳِﻊَ ﻛُﺮْﺳِﻴُّﻪُ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽَ ۖ ﻭَﻻَ ﻳَـُٔﻮﺩُﻩُۥ ﺣِﻔْﻈُﻬُﻤَﺎ ۚ ﻭَﻫُﻮَ ٱﻟْﻌَﻠِﻰُّ ٱﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ

അല്ലാഹു – അവനല്ലാതെ യാതൊരു ആരാധ്യനുമില്ല. എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവന്‍. എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നവന്‍. മയക്കമോ ഉറക്കമോ അവനെ ബാധിക്കുകയില്ല. അവന്റേതാണ് ആകാശഭൂമികളിലുള്ളതെല്ലാം. അവന്റെ അനുവാദപ്രകാരമല്ലാതെ അവന്റെയടുക്കല്‍ ശുപാര്‍ശ നടത്താനാരുണ്ട് ? അവരുടെ മുമ്പിലുള്ളതും അവര്‍ക്ക് പിന്നിലുള്ളതും അവന്‍ അറിയുന്നു. അവന്റെ അറിവില്‍ നിന്ന് അവന്‍ ഇച്ഛിക്കുന്നതല്ലാതെ (മറ്റൊന്നും) അവര്‍ക്ക് സൂക്ഷ്മമായി അറിയാന്‍ കഴിയില്ല. അവന്റെ ‘കു൪സിയ്യ് ‘ ആകാശഭൂമികളെ മുഴുവന്‍ ഉള്‍കൊള്ളുന്നതാകുന്നു. അവയുടെ സംരക്ഷണം അവന്ന് ഒട്ടും ഭാരമുള്ളതല്ല. അവന്‍ ഉന്നതനും മഹാനുമത്രെ. (ഖു൪ആന്‍:2/255)

ഈ വചനത്തില്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ ‘കുര്‍സിയ്യി’നെപ്പറ്റി പ്രസ്താവിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ‘ആയത്തുല്‍ കുര്‍സിയ്യ് (آيَة الكُرسى) ‘ എന്ന പേരില്‍ ഈ വചനം അറിയപ്പെടുന്നു. അല്ലാഹുവിന്റെ അത്യുല്‍കൃഷ്ടങ്ങളായ പല നാമങ്ങളും മഹല്‍ഗുണങ്ങളും ഇതില്‍ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഈ ആയത്തില്‍ 10 കാര്യങ്ങള്‍ ഉള്‍കൊള്ളുന്നു.

(1) ٱﻟﻠَّﻪُ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ

അല്ലാഹു – അവനല്ലാതെ യാതൊരു ആരാധ്യനുമില്ല.

അല്ലാഹു അല്ലാതെ ആരാധ്യനേ ഇല്ല ( اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ) എന്നത് ഇസ്‌ലാമിന്റെ പ്രഥമ പ്രധാനമായ ആദ൪ശ വാക്യമാകുന്നു.

لا معبود بحق إلا الله ‘ലാ മഅബൂദ ബി ഹഖ്വിന്‍ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘(യഥാര്‍‍ത്ഥ ആരാധ്യനായി അല്ലാഹുവെല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല) എന്നാണ് ‘ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്നതിന്റെ അര്‍‍ത്ഥം.

ഒന്നാമതായി പരമോന്നതനായ അല്ലാഹു ഒഴികെയുള്ള സ൪വ്വ ആരാധ്യന്‍മാരെന്ന് പറയുന്നവരേയും നിഷേധിക്കുന്നു.പ്രപഞ്ചത്തിലെ മലക്കുകള്‍, പ്രവാചകന്മാ൪, മറ്റ് മനുഷ്യ൪, വിഗ്രഹങ്ങള്‍, പ്രകൃതി ശക്തികള്‍ എന്നിങ്ങനെയുള്ള അല്ലാഹു അല്ലാത്ത ഒന്നും ഒരിക്കലും ആരാധനക്ക് അ൪ഹരല്ല.രണ്ടാമതായി ഏകനായ അല്ലാഹു മാത്രമാണ് ആരാധനക്ക് അ൪ഹനെന്ന് സ്ഥാപിക്കുന്നു.

ﺫَٰﻟِﻚَ ﺑِﺄَﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ٱﻟْﺤَﻖُّ ﻭَﺃَﻥَّ ﻣَﺎ ﻳَﺪْﻋُﻮﻥَ ﻣِﻦ ﺩُﻭﻧِﻪِۦ ﻫُﻮَ ٱﻟْﺒَٰﻄِﻞُ ﻭَﺃَﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ٱﻟْﻌَﻠِﻰُّ ٱﻟْﻜَﺒِﻴﺮُ

അതെന്തുകൊണ്ടെന്നാല്‍ അല്ലാഹുവാണ് സത്യമായിട്ടുള്ളവന്‍. അവനു പുറമെ അവര്‍ ഏതൊന്നിനെ വിളിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുവോ അതുതന്നെയാണ് നിരര്‍ത്ഥകമായിട്ടുള്ളത്‌. അല്ലാഹു തന്നെയാണ് ഉന്നതനും മഹാനുമായിട്ടുള്ളവന്‍ (ഖു൪ആന്‍:22/62)

അല്ലാഹു അല്ലാത്ത യാതൊന്നിനേയും ഒരു അടിമ ആരാധ്യനായി കാണരുത്.ആദം നബി(അ) മുതല്‍ മുഹമ്മദ് നബി ﷺ വരെയുള്ള എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരുടെയും അനുയായികള്‍ക്ക് അല്ലാഹു നല്‍കിയിട്ടുളള അടിസ്ഥാനപരമായ സന്ദേശമാണിതെന്ന് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു.ഇക്കാര്യം പ്രബോധനം ചെയ്യുന്നതിന് വേണ്ടിയാണ് അല്ലാഹു പ്രവാചകന്‍മാരെ നിയോഗിച്ചത്.

ﻭَﻣَﺎٓ ﺃَﺭْﺳَﻠْﻨَﺎ ﻣِﻦ ﻗَﺒْﻠِﻚَ ﻣِﻦ ﺭَّﺳُﻮﻝٍ ﺇِﻻَّ ﻧُﻮﺣِﻰٓ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﺃَﻧَّﻪُۥ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّٓ ﺃَﻧَﺎ۠ ﻓَﭑﻋْﺒُﺪُﻭﻥِ

ഞാനല്ലാതെ യാതൊരു ആരാധ്യനുമില്ല. അതിനാല്‍ എന്നെ നിങ്ങള്‍ ആരാധിക്കൂ എന്ന് ബോധനം നല്‍കിക്കൊണ്ടല്ലാതെ നിനക്ക് മുമ്പ് ഒരു ദൂതനെയും നാം അയച്ചിട്ടില്ല.  (ഖു൪ആന്‍:21/25)

ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺑَﻌَﺜْﻨَﺎ ﻓِﻰ ﻛُﻞِّ ﺃُﻣَّﺔٍ ﺭَّﺳُﻮﻻً ﺃَﻥِ ٱﻋْﺒُﺪُﻭا۟ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻭَٱﺟْﺘَﻨِﺒُﻮا۟ٱﻟﻄَّٰﻐُﻮﺕَ 

തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ സമുദായത്തിലും നാം ദൂതനെ നിയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവെ ആരാധിക്കുകയും, ദുര്‍മൂര്‍ത്തികളെ വെടിയുകയും ചെയ്യണം എന്ന് പ്രബോധനം ചെയ്യുന്നതിന് വേണ്ടി   (ഖു൪ആന്‍:16/36)

നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ‘ ഞാനും എനിക്ക് മുമ്പു വന്നിട്ടുള്ള എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരും പ്രബോധനം ചെയ്തിട്ടുള്ള ഉല്‍കൃഷ്ട വചനമാണ് ‘ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘

എന്തുകൊണ്ടാണ് അല്ലാഹു മാത്രമാണ് ‘ഇലാഹ് ‘അഥവാ അല്ലാഹുവിന് മാത്രമേ ആരാധനകള്‍ അ൪പ്പിക്കാവൂ എന്നു പറയുന്നത്. അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു റബ്ബ് (രക്ഷിതാവ്), അവന്‍ മാത്രമാകുന്നു ഹാലിഖ് (സൃഷ്ടാവ്), അവന്‍ മാത്രമാകുന്നു റാസിഖ് (അന്നം തരുന്നവന്‍). അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആരാധനക്ക് അ൪ഹന്‍ അവന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ.

ﺇِﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ﺭَﺑِّﻰ ﻭَﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﻓَﭑﻋْﺒُﺪُﻭﻩُ ۚ ﻫَٰﺬَا ﺻِﺮَٰﻁٌ ﻣُّﺴْﺘَﻘِﻴﻢٌ

(ഈസാ നബി(അ) പറഞ്ഞു) തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു തന്നെയാകുന്നു എന്റെ രക്ഷിതാവും, നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവും. അതിനാല്‍ അവനെ നിങ്ങള്‍ ആരാധിക്കുക. ഇതാകുന്നു നേരായ പാത   (ഖു൪ആന്‍: 43/64)

ﺑَﺪِﻳﻊُ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽِ ۖ ﺃَﻧَّﻰٰ ﻳَﻜُﻮﻥُ ﻟَﻪُۥ ﻭَﻟَﺪٌ ﻭَﻟَﻢْ ﺗَﻜُﻦ ﻟَّﻪُۥ ﺻَٰﺤِﺒَﺔٌ ۖ ﻭَﺧَﻠَﻖَ ﻛُﻞَّ ﺷَﻰْءٍ ۖ ﻭَﻫُﻮَ ﺑِﻜُﻞِّ ﺷَﻰْءٍ ﻋَﻠِﻴﻢٌ ﺫَٰﻟِﻜُﻢُ ٱﻟﻠَّﻪُ ﺭَﺑُّﻜُﻢْ ۖ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ۖ ﺧَٰﻠِﻖُ ﻛُﻞِّ ﺷَﻰْءٍ ﻓَﭑﻋْﺒُﺪُﻭﻩُ ۚ ﻭَﻫُﻮَ ﻋَﻠَﻰٰ ﻛُﻞِّ ﺷَﻰْءٍ ﻭَﻛِﻴﻞٌ

ആകാശങ്ങളുടെയും ഭൂമിയുടെയും നിര്‍മ്മാതാവാണവന്‍. അവന് എങ്ങനെ ഒരു സന്താനമുണ്ടാകും? അവനൊരു കൂട്ടുകാരിയുമില്ലല്ലോ? എല്ലാ വസ്തുക്കളെയും അവന്‍ സൃഷ്ടിച്ചതാണ്‌. അവന്‍ എല്ലാകാര്യത്തെപ്പറ്റിയും അറിയുന്നവനുമാണ്‌. അങ്ങനെയുള്ളവനാണ് നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹു. അവനല്ലാതെ യാതൊരു ആരാധ്യനുമില്ല. എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും സ്രഷ്ടാവാണ് അവന്‍. അതിനാല്‍ അവനെ നിങ്ങള്‍ ആരാധിക്കുക. അവന്‍ സകലകാര്യങ്ങളുടെയും കൈകാര്യക്കാരനാകുന്നു.  (ഖു൪ആന്‍:6/101,102)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ

മനുഷ്യരേ, നിങ്ങളെയും നിങ്ങളുടെ മുമ്പുള്ളവരെയും സൃഷ്ടിച്ചവനായ നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനെ നിങ്ങള്‍ ആരാധിക്കുവിന്‍; നിങ്ങള്‍ തഖ്‌വ യുള്ളവരായേക്കാം (സൂക്ഷ്മതയുള്ളവരായേക്കാം). ഭൂമിയെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു വിരിപ്പും, ആകാശത്തെ ഒരു മേല്‍പുരയും ആക്കിത്തരികയും ,ആകാശത്തു നിന്ന് അവന്‍ വെള്ളം ഇറക്കി തന്നിട്ട് അതു മുഖേനെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഭക്ഷിക്കാനുള്ള കായ്കനികള്‍ ഉല്‍പാദിപ്പിച്ച് തരികയും ചെയ്ത (നാഥനെ), അതിനാല്‍ (ഇതെല്ലാം) അറിഞ്ഞും കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിന് സമന്‍മാരെ ഉണ്ടാക്കരുത്.  (ഖു൪ആന്‍ 2:21-22)

ﺇِﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ٱﻟﺮَّﺯَّاﻕُ ﺫُﻭ ٱﻟْﻘُﻮَّﺓِ ٱﻟْﻤَﺘِﻴﻦُ

തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു തന്നെയാണ് ഉപജീവനം നല്‍കുന്നവനും ശക്തനും പ്രബലനും.  (ഖു൪ആന്‍ :51/58)

അല്ലാഹു അല്ലാത്ത ആരും തന്നെ റബ്ബല്ല, സൃഷ്ടാവല്ല, റാസിക്കല്ല.മാത്രമല്ല അവരെല്ലാം സൃഷ്ടികളും ആയിരിക്കും. അതു കൊണ്ടാണ് അവരെ ആരെയും ‘ഇലാഹ് ‘ആക്കാന്‍ പാടില്ല അഥവാ അവ൪ക്ക് ആരാധനകള്‍ അ൪പ്പിക്കാന്‍ പാടില്ല എന്ന് പറയുന്നത്. ഇബാദത്തിന്റെ അംശം പോലും അല്ലാഹു അല്ലാത്തവ൪ക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല.

ﻳَٰٓﺄَﻳُّﻬَﺎ ٱﻟﻨَّﺎﺱُ ﺿُﺮِﺏَ ﻣَﺜَﻞٌ ﻓَﭑﺳْﺘَﻤِﻌُﻮا۟ ﻟَﻪُۥٓ ۚ ﺇِﻥَّ ٱﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺗَﺪْﻋُﻮﻥَ ﻣِﻦ ﺩُﻭﻥِ ٱﻟﻠَّﻪِ ﻟَﻦ ﻳَﺨْﻠُﻘُﻮا۟ ﺫُﺑَﺎﺑًﺎ ﻭَﻟَﻮِ ٱﺟْﺘَﻤَﻌُﻮا۟ ﻟَﻪُۥ ۖ ﻭَﺇِﻥ ﻳَﺴْﻠُﺒْﻬُﻢُ ٱﻟﺬُّﺑَﺎﺏُ ﺷَﻴْـًٔﺎ ﻻَّ ﻳَﺴْﺘَﻨﻘِﺬُﻭﻩُ ﻣِﻨْﻪُ ۚ ﺿَﻌُﻒَ ٱﻟﻄَّﺎﻟِﺐُ ﻭَٱﻟْﻤَﻄْﻠُﻮﺏُ

മനുഷ്യരേ, ഒരു ഉദാഹരണമിതാ വിവരിക്കപ്പെടുന്നു. നിങ്ങള്‍ അത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേള്‍ക്കുക. തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹുവിന് പുറമെ നിങ്ങള്‍ വിളിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നവര്‍ ഒരു ഈച്ചയെപ്പോലും സൃഷ്ടിക്കുകയില്ല. അതിനായി അവരെല്ലാവരും ഒത്തുചേര്‍ന്നാല്‍ പോലും. ഈച്ച അവരുടെ പക്കല്‍ നിന്ന് വല്ലതും തട്ടിയെടുത്താല്‍ അതിന്റെ പക്കല്‍ നിന്ന് അത് മോചിപ്പിച്ചെടുക്കാനും അവര്‍ക്ക് കഴിയില്ല. അപേക്ഷിക്കുന്നവനും അപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവനും ദുര്‍ബലര്‍ തന്നെ.  (ഖു൪ആന്‍ :22/73)

ﻭَٱﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﺪْﻋُﻮﻥَ ﻣِﻦ ﺩُﻭﻥِ ٱﻟﻠَّﻪِ ﻻَ ﻳَﺨْﻠُﻘُﻮﻥَ ﺷَﻴْـًٔﺎ ﻭَﻫُﻢْ ﻳُﺨْﻠَﻘُﻮﻥَ

അല്ലാഹുവിന് പുറമെ നിങ്ങള്‍ ആരെയൊക്കെ വിളിച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നുവോ അവര്‍ യാതൊന്നും സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ല. അവരാകട്ടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നവരുമാണ്‌. (ഖു൪ആന്‍ :16/20)

നബി ﷺ യുടെ കാലത്തെ മുശ്’രിക്കുകളായ അറബികള്‍ ‘ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്ന വചനത്തിന്റെ അ൪ത്ഥവും ആശയവും മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു, പക്ഷെ അവരതില്‍‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല.’ലാ റബ്ബ ഇല്ലല്ലാഹ് ”ലാ ഹാലിഖ ഇല്ലല്ലാഹ് ”ലാ റാസിഖ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്ന് പറയുന്നതിന് മക്കയിലെ മുശ്’രിക്കുകള്‍ക്ക് എതി൪പ്പില്ലായിരുന്നു.കാരണം അവരത് അംഗീകരിച്ചിരുന്നു.

ﻗُﻞْ ﻣَﻦ ﺭَّﺏُّ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ٱﻟﺴَّﺒْﻊِ ﻭَﺭَﺏُّ ٱﻟْﻌَﺮْﺵِ ٱﻟْﻌَﻈِﻴﻢِ ﺳَﻴَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ﻟِﻠَّﻪِ ۚ ﻗُﻞْ ﺃَﻓَﻼَ ﺗَﺘَّﻘُﻮﻥ

(നബിയേ) താങ്കള്‍ ചോദിക്കുക: ഏഴ് ആകാശങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവും മഹത്തായ സിംഹാസനത്തിന്റെ രക്ഷിതാവും ആരാകുന്നു? അവര്‍ പറയും: അല്ലാഹുവിനാകുന്നു (രക്ഷാകര്‍തൃത്വം). നീ പറയുക: എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നില്ലേ?  (ഖു൪ആന്‍:23/86,87)

ﻭَﻟَﺌِﻦ ﺳَﺄَﻟْﺘَﻬُﻢ ﻣَّﻦْ ﺧَﻠَﻘَﻬُﻢْ ﻟَﻴَﻘُﻮﻟُﻦَّ ٱﻟﻠَّﻪُ ۖ ﻓَﺄَﻧَّﻰٰ ﻳُﺆْﻓَﻜُﻮﻥَ

ആരാണ് അവരെ സൃഷ്ടിച്ചതെന്ന് നീ അവരോട് ചോദിച്ചാല്‍ തീര്‍ച്ചയായും അവര്‍ പറയും: അല്ലാഹു എന്ന്‌. അപ്പോള്‍ എങ്ങനെയാണ് അവര്‍ വ്യതിചലിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്‌?  (ഖു൪ആന്‍:43/87)

ﻗُﻞْ ﻣَﻦ ﻳَﺮْﺯُﻗُﻜُﻢ ﻣِّﻦَ ٱﻟﺴَّﻤَﺎٓءِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽِ ﺃَﻣَّﻦ ﻳَﻤْﻠِﻚُ ٱﻟﺴَّﻤْﻊَ ﻭَٱﻷَْﺑْﺼَٰﺮَ ﻭَﻣَﻦ ﻳُﺨْﺮِﺝُ ٱﻟْﺤَﻰَّ ﻣِﻦَ ٱﻟْﻤَﻴِّﺖِ ﻭَﻳُﺨْﺮِﺝُ ٱﻟْﻤَﻴِّﺖَ ﻣِﻦَ ٱﻟْﺤَﻰِّ ﻭَﻣَﻦ ﻳُﺪَﺑِّﺮُ ٱﻷَْﻣْﺮَ ۚ ﻓَﺴَﻴَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ٱﻟﻠَّﻪُ ۚ ﻓَﻘُﻞْ ﺃَﻓَﻼَ ﺗَﺘَّﻘُﻮﻥَ

പറയുക: ആകാശത്തുനിന്നും ഭൂമിയില്‍ നിന്നും നിങ്ങള്‍ക്ക് ആഹാരം നല്‍കുന്നത് ആരാണ്‌? അതല്ലെങ്കില്‍ കേള്‍വിയും കാഴ്ചകളും അധീനപ്പെടുത്തുന്നത് ആരാണ്‌? ജീവനില്ലാത്തതില്‍ നിന്ന് ജീവനുള്ളതും, ജീവനുള്ളതില്‍ നിന്ന് ജീവനില്ലാത്തതും പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതും ആരാണ്‌? കാര്യങ്ങള്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്നതും ആരാണ്‌? അവര്‍ പറയും: അല്ലാഹു എന്ന്‌. അപ്പോള്‍ പറയുക: എന്നിട്ടും നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നില്ലേ?(ഖു൪ആന്‍:10/31)

അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു റബ്ബും, സൃഷ്ടാവും, റാസിക്കും എന്ന് മുശ്’രിക്കുകള്‍ അംഗീകരിച്ചിരുന്നു.എന്നാല്‍ അല്ലാഹുവിനെ മാത്രമേ ഇലാഹ് ആക്കാവൂ എന്നത് അവ൪ അംഗീകരിച്ചില്ല. ‘ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്നത് അംഗീകരിച്ചാല്‍ പിന്നെ അല്ലാഹുവിനോട് മാത്രമേ ദുആ ചെയ്യാവൂ, അവന് വേണ്ടി മാത്രമേ ബലി അ൪പ്പിക്കാവൂ, അവന് മാത്രമേ നേ൪ച്ച സമ൪പ്പിക്കാവൂ എന്ന് തുടങ്ങി ഇബാദത്തിന്റെ സകല വശങ്ങളും അല്ലാഹുവിനോട് മാത്രമേ പറ്റുകയുള്ളൂവെന്നും അവ൪ക്കറിയാമായിരുന്നു. ഇതവ൪ക്ക് സഹിക്കാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.കാരണം അവ൪ അല്ലാഹു അല്ലാത്തവ൪ക്ക് ഇബാദത്ത് ചെയ്യുമായിരുന്നു.അതുകൊണ്ട് തന്നെ ‘ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ്’ അംഗീകരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അവ൪ പിന്തിരിഞ്ഞ് കളയുമായിരുന്നു.

ﺇِﻧَّﻬُﻢْ ﻛَﺎﻧُﻮٓا۟ ﺇِﺫَا ﻗِﻴﻞَ ﻟَﻬُﻢْ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ٱﻟﻠَّﻪُ ﻳَﺴْﺘَﻜْﺒِﺮُﻭﻥَ ﻭَﻳَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ﺃَﺋِﻨَّﺎ ﻟَﺘَﺎﺭِﻛُﻮٓا۟ ءَاﻟِﻬَﺘِﻨَﺎ ﻟِﺸَﺎﻋِﺮٍ ﻣَّﺠْﻨُﻮﻥٍۭ

‘അല്ലാഹു അല്ലാതെ ഒരു ആരാധ്യനില്ല’ എന്ന് അവരോട് പറയപ്പെട്ടാല്‍ അവര്‍ അഹങ്കാരം നടിക്കുമായിരുന്നു.ഭ്രാന്തനായ ഒരു കവിക്ക് വേണ്ടി ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ ആരാധ്യന്‍മാരെ ഉപേക്ഷിച്ച് കളയണമോ എന്ന് ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.  (ഖു൪ആന്‍:37/35-36)

ﺃَﺟَﻌَﻞَ ٱﻻْءَﻟِﻬَﺔَ ﺇِﻟَٰﻬًﺎ ﻭَٰﺣِﺪًا ۖ ﺇِﻥَّ ﻫَٰﺬَا ﻟَﺸَﻰْءٌ ﻋُﺠَﺎﺏٌ

ഇവന്‍ പല ഇലാഹുകളെ ഒരൊറ്റ ‘ഇലാഹ് ‘ ആക്കിയിരിക്കുകയാണോ? തീര്‍ച്ചയായും ഇത് ഒരു അത്ഭുതകരമായ കാര്യം തന്നെ.   (ഖു൪ആന്‍:38/5)

ഒരാള്‍ അല്ലാഹു അല്ലാത്തവരോട് പ്രാ൪ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍, അല്ലാഹു അല്ലാത്തവ൪ക്ക് ബലി അ൪പ്പിക്കുമ്പോള്‍, അല്ലാഹു അല്ലാത്തവരില്‍ നിന്ന് ഗുണവും ദോഷവും പ്രതീക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ അല്ലാഹു അല്ലാത്ത ആ ആളെ ഇലാഹ് ആക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.ഇത് ചെയ്യുന്ന ആള്‍’ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്ന് പറയുന്നയാള്‍ ആണെങ്കില്‍ തന്നെയും.ഇവിടെയാണ് നാം മക്കയിലെ മുശ്’രിക്കുകളുടേയും ഇന്നത്തെ മുസ്ലീംകളുടെയും വ്യത്യാസം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. മക്കയിലെ മുശ്’രിക്കുകള്‍ക്ക് ‘ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്തെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവ൪ അത് പറയാന്‍ തയ്യാറായില്ല.ഇന്നത്തെ ധാരാളം മുസ്ലീങ്ങള്‍ക്ക് ‘ലാഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹ് ‘ എന്തെന്ന് അറിയാത്തതു കൊണ്ട് അവ൪ അത് പറയുകയും അല്ലാഹു അല്ലാത്തവരോട് പ്രാ൪ത്ഥിക്കുകയും, അല്ലാഹു അല്ലാത്തവ൪ക്ക് ബലി അ൪പ്പിക്കുകയും, അല്ലാഹു അല്ലാത്തവരില്‍ നിന്ന് ഗുണവും ദോഷവും പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

(2) ٱﻟْﺤَﻰُّ ٱﻟْﻘَﻴُّﻮﻡُ

എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവന്‍. എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നവന്‍.

അല്ലാഹുവിന് മഹത്തായ ധാരാളം നാമങ്ങളുണ്ടെന്ന് വിശുദ്ധ ഖു൪ആന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു.

ﻭَﻟِﻠَّﻪِ ٱﻷَْﺳْﻤَﺎٓءُ ٱﻟْﺤُﺴْﻨَﻰٰ ﻓَﭑﺩْﻋُﻮﻩُ ﺑِﻬَﺎ ۖ

അല്ലാഹുവിന് ഏറ്റവും നല്ല പേരുകളുണ്ട്‌. അതിനാല്‍ ആ പേരുകളില്‍ അവനെ നിങ്ങള്‍ വിളിച്ചുകൊള്ളുക    (ഖു൪ആന്‍: 7/180)

അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങളില്‍ പെട്ടതാണ് ٱﻟْﺤَﻰُّ (എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവന്‍) ٱﻟْﻘَﻴُّﻮﻡُ ( എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നവന്‍) എന്നിവയും.അല്ലാഹു എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവനാണ്. അവന്‍ ഒരിക്കലും മരിക്കാത്തവനുമാണ്.

ﻭَﺗَﻮَﻛَّﻞْ ﻋَﻠَﻰ ٱﻟْﺤَﻰِّ ٱﻟَّﺬِﻯ ﻻَ ﻳَﻤُﻮﺕُ ﻭَﺳَﺒِّﺢْ ﺑِﺤَﻤْﺪِﻩِۦ ۚ ﻭَﻛَﻔَﻰٰ ﺑِﻪِۦ ﺑِﺬُﻧُﻮﺏِ ﻋِﺒَﺎﺩِﻩِۦ ﺧَﺒِﻴﺮًا

ഒരിക്കലും മരിക്കാതെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവനെ നീ ഭരമേല്‍പിക്കുക. അവനെ സ്തുതിക്കുന്നതോടൊപ്പം പ്രകീര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യുക. തന്റെ ദാസന്‍മാരുടെ പാപങ്ങളെപ്പറ്റി സൂക്ഷ്മജ്ഞാനമുള്ളവനായിട്ട് അവന്‍ തന്നെ മതി.  (ഖു൪ആന്‍:25/58)

ﻫُﻮَ ٱﻟْﺤَﻰُّ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ﻓَﭑﺩْﻋُﻮﻩُ ﻣُﺨْﻠِﺼِﻴﻦَ ﻟَﻪُ ٱﻟﺪِّﻳﻦَ ۗ ٱﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟِﻠَّﻪِ ﺭَﺏِّ ٱﻟْﻌَٰﻠَﻤِﻴﻦَ

അവനാകുന്നു എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവന്‍. അവനല്ലാതെ യാതൊരു ആരാധ്യനുമില്ല. അതിനാല്‍ കീഴ്‌വണക്കം അവന് നിഷ്കളങ്കമാക്കിക്കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ അവനോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുക. ലോകങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവിന്ന് സ്തുതി.(ഖു൪ആന്‍:40/65)

ﻛُﻞُّ ﻣَﻦْ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﻓَﺎﻥٍ ﻭَﻳَﺒْﻘَﻰٰ ﻭَﺟْﻪُ ﺭَﺑِّﻚَ ﺫُﻭ ٱﻟْﺠَﻠَٰﻞِ ﻭَٱﻹِْﻛْﺮَاﻡِ

അവിടെ (ഭൂമുഖത്ത്‌)യുള്ള എല്ലാവരും നശിച്ച് പോകുന്നവരാകുന്നു.മഹത്വവും ഉദാരതയും ഉള്ളവനായ നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ മുഖം മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നതാണ്‌.  (ഖു൪ആന്‍:55/26,27)

അല്ലാഹുവിന്റെ പരിശുദ്ധ സത്തയോട് മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് അവന്റെ ജീവിതം. അതല്ലാത്ത അതില്‍ നിന്ന് അന്യമായ മറ്റൊന്നിനെയും ആശ്രയിച്ചു കൊണ്ടുള്ളതല്ല അവന്റെ ജീവിതം. മറ്റൊരു വിധത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ സൃഷ്ടി വര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടേതായി ഏത് അര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ജീവിതം എടുത്താലും അതിന്റെയെല്ലാം സാക്ഷാല്‍ ഉത്ഭവകേന്ദ്രം അല്ലാഹുവാകുന്നു. അല്ലാഹുവാകട്ടെ, സ്വയംഭൂവാണ്. യാതൊന്നിനെയും ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ടോ, യാതൊന്നുമായും ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടോ ഉള്ളതല്ല അവന്റെ ജീവിതം. അതെ, അവന്റെ പരിശുദ്ധ സത്തയെപ്പോലെത്തന്നെ അനാദിയും, അനന്തവുമാണത്.

അപ്പോള്‍, അല്ലാഹു ജീവത്തായുള്ളവനാണ് എന്നോ, എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവനാണ് എന്നോ ( الحَيُّ ) പറയുമ്പോള്‍ അത് സാധാരണ അര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ഒരു ജീവിതത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചല്ല എന്നും, അവനോട് മാത്രം യോജിക്കുന്ന ഒരര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ജീവിതത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചാണെന്നും ഇതില്‍നിന്ന് വ്യക്തമാണ്.

الحَيُّ എന്ന നാമം അല്ലാഹുവിന്റെ മഹത്വത്തിന്റെ പ്രകടമായ തെളിവാണ്. എന്നെന്നും ജീവിക്കുന്നവൻ അവൻ മാത്രം! ജനങ്ങള്‍ ആരാധ്യന്‍മാരായി കാണുന്ന അല്ലാഹുവല്ലാത്ത മറ്റാരും എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരല്ല. അത് അമ്പിയാക്കളായാലും ഔലിയാക്കളായാലും. അവർ ഒന്നുകിൽ മരിച്ചവർ, അല്ലെങ്കിൽ മരിക്കുന്നവർ!

ﺃَﻣْﻮَٰﺕٌ ﻏَﻴْﺮُ ﺃَﺣْﻴَﺎٓءٍ ۖ ﻭَﻣَﺎ ﻳَﺸْﻌُﺮُﻭﻥَ ﺃَﻳَّﺎﻥَ ﻳُﺒْﻌَﺜُﻮﻥَ

അവര്‍ (പ്രാര്‍ത്ഥിക്കപ്പെടുന്നവര്‍) മരിച്ചവരാണ്‌. ജീവനുള്ളവരല്ല. ഏത് സമയത്താണ് അവര്‍ ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍പ്പിക്കപ്പെടുക എന്നുപോലും അവര്‍ അറിയുന്നുമില്ല.(ഖു൪ആന്‍:16/21)

അല്ലാഹു സ്വയം നിലകൊള്ളുന്നവനും അവനല്ലാത്ത മറ്റെല്ലാ വസ്തുക്കളെയും, അവയെ സംബന്ധിച്ച സകല കാര്യങ്ങളെയും വ്യവസ്ഥാപിതമായി നിയന്ത്രിച്ചു കൈകാര്യം നടത്തുന്നവനുമാണ് എന്നത്രെ   الْقَيُّوم (എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നവന്‍) എന്നതുകൊണ്ട് വിവക്ഷ. ഈ നാമം അല്ലാഹുവിന്റെ നിരാശ്രയത്വത്തെ കുറിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാവരും അവനിലേക്ക് ആവശ്യമുള്ളവർ. അവനാരുടെയും ആവശ്യമില്ല. അങ്ങിനെയുള്ളവനാണ് ആരാധ്യനാവുക. എന്നാൽ ചില ആരാധ്യന്മാരെ ആരാധകർ സംരക്ഷിക്കണം!

ﻭَﻋَﻨَﺖِ ٱﻟْﻮُﺟُﻮﻩُ ﻟِﻠْﺤَﻰِّ ٱﻟْﻘَﻴُّﻮﻡِ ۖ ﻭَﻗَﺪْ ﺧَﺎﺏَ ﻣَﻦْ ﺣَﻤَﻞَ ﻇُﻠْﻤًﺎ

എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവനും എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നവനും ആയുള്ളവന്ന് മുഖങ്ങള്‍ കീഴൊതുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അക്രമത്തിന്റെ ഭാരം ചുമന്നവന്‍ പരാജയമടയുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.(ഖു൪ആന്‍:20/111)

ﺇِﻥَّ ﺭَﺑَّﻜُﻢُ ٱﻟﻠَّﻪُ ٱﻟَّﺬِﻯ ﺧَﻠَﻖَ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽَ ﻓِﻰ ﺳِﺘَّﺔِ ﺃَﻳَّﺎﻡٍ ﺛُﻢَّ ٱﺳْﺘَﻮَﻯٰ ﻋَﻠَﻰ ٱﻟْﻌَﺮْﺵِ ۖ ﻳُﺪَﺑِّﺮُ ٱﻷَْﻣْﺮَ

തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവ് ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും ആറ് ദിവസങ്ങളിലായി സൃഷ്ടിക്കുകയും, പിന്നീട് കാര്യങ്ങള്‍ നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ട് സിംഹാസനസ്ഥനാവുകയും ചെയ്ത അല്ലാഹുവാകുന്നു.   (ഖു൪ആന്‍:10/3)

അങ്ങനെ, ഈ രണ്ട് ഗുണങ്ങളും അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായുള്ളതായിരിക്കെ, ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അവന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(3) ﻻَ ﺗَﺄْﺧُﺬُﻩُۥ ﺳِﻨَﺔٌ ﻭَﻻَ ﻧَﻮْﻡٌ

മയക്കമോ ഉറക്കമോ അവനെ ബാധിക്കുകയില്ല

عَنْ أَبِي مُوسَى، قَالَ قَامَ فِينَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِخَمْسِ كَلِمَاتٍ فَقَالَ ‏ :‏ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لاَ يَنَامُ وَلاَ يَنْبَغِي لَهُ أَنْ يَنَامَ ‏

അബൂമൂസയില്‍(റ) നിന്ന് നിവേദനം: അഞ്ച് കാര്യങ്ങള്‍ പറയുന്നതിനായി അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂല്‍(സ്വ) ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. അവിടുന്ന് പറഞ്ഞു: തീ൪ച്ചയായും അല്ലാഹു ഉറങ്ങുകയില്ല, ഉറങ്ങുക എന്നത് അവന് യോജിച്ചതല്ല…… (മുസ്ലിം:179)

മയക്കമോ ഉറക്കമോ അല്ലാഹുവിനെ ബാധിക്കുകയില്ല. നിദ്രയുടെ പ്രാരംഭാവസ്ഥയാണ് മയക്കം ( سِنَة ). അതിന്റെ പൂര്‍ണാവസ്ഥയാണ് ഉറക്കം ( نَوْم ) . ആന്തരേന്ദ്രിയങ്ങളുടെ ക്ഷീണത്തില്‍ നിന്നും, തളര്‍ച്ചയില്‍ നിന്നുമുള്ള ഒരുതരം വിശ്രമമാണല്ലോ ഇത് രണ്ടും. ഇത് രണ്ടും അവനെ ബാധിക്കുകയില്ല. അവന്‍ സര്‍വ്വത്ര പരിപൂര്‍ണനും പരിശുദ്ധനുമത്രെ. ഒരു യന്ത്രവാഹനം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആള്‍ സ്വല്‍പം ഒന്ന് തൂങ്ങി ഉറങ്ങിപ്പോയാലത്തെ ഭവിഷ്യത്ത് എല്ലാവര്‍ക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നിരിക്കെ, ഈ ലോകം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അല്ലാഹുവിന് ഉറക്കമോ മയക്കമോ ബാധിച്ചാലുള്ള അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും? അതേ, മയക്കമോ ഉറക്കമോ അല്ലാഹുവിനെ ബാധിക്കുകയില്ല.ഉറക്കവും മയക്കവും ബോധക്ഷയവുമൊക്കെ സൃഷ്ടികള്‍ക്ക് മാത്രം ഉണ്ടാകുന്നതാണ്.അതു കൊണ്ട് തന്നെ ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അവന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(4) ﻟَّﻪُۥ ﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻷَْﺭْﺽِ

അവന്റേതാണ് ആകാശഭൂമികളിലുള്ളതെല്ലാം.

അല്ലാഹു ആകാശഭൂമികളുടേയും അവയിലെ മുഴുവന്‍ വസ്തുക്കളുടേയും ഉടമസ്ഥനാണ്.അവന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലോ നിയന്ത്രണത്തിലോ രാജത്വത്തിലോ ഭരണത്തിലോ ആ൪ക്കും ഒരു പങ്കുമില്ല.

ﺇِﻥَّ ﺭَﺑَّﻜُﻢُ ٱﻟﻠَّﻪُ ٱﻟَّﺬِﻯ ﺧَﻠَﻖَ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽَ ﻓِﻰ ﺳِﺘَّﺔِ ﺃَﻳَّﺎﻡٍ ﺛُﻢَّ ٱﺳْﺘَﻮَﻯٰ ﻋَﻠَﻰ ٱﻟْﻌَﺮْﺵِ ﻳُﻐْﺸِﻰ ٱﻟَّﻴْﻞَ ٱﻟﻨَّﻬَﺎﺭَ ﻳَﻄْﻠُﺒُﻪُۥ ﺣَﺜِﻴﺜًﺎ ﻭَٱﻟﺸَّﻤْﺲَ ﻭَٱﻟْﻘَﻤَﺮَ ﻭَٱﻟﻨُّﺠُﻮﻡَ ﻣُﺴَﺨَّﺮَٰﺕٍۭ ﺑِﺄَﻣْﺮِﻩِۦٓ ۗ ﺃَﻻَ ﻟَﻪُ ٱﻟْﺨَﻠْﻖُ ﻭَٱﻷَْﻣْﺮُ ۗ ﺗَﺒَﺎﺭَﻙَ ٱﻟﻠَّﻪُ ﺭَﺏُّ ٱﻟْﻌَٰﻠَﻤِﻴﻦَ

തീര്‍ച്ചയായും നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവ്, ആറ് ദിവസങ്ങളിലായി (ഘട്ടങ്ങളിലായി) ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ചവനായ അല്ലാഹുവാകുന്നു. എന്നിട്ടവന്‍ സിംഹാസനസ്ഥനായിരിക്കുന്നു. രാത്രിയെക്കൊണ്ട് അവന്‍ പകലിനെ മൂടുന്നു. ദ്രുതഗതിയില്‍ അത് പകലിനെ തേടിച്ചെല്ലുന്നു. സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും നക്ഷത്രങ്ങളെയും തന്റെ കല്‍പനയ്ക്കു വിധേയമാക്കപ്പെട്ട നിലയില്‍ (അവന്‍ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.) അറിയുക: സൃഷ്ടിപ്പും ശാസനാധികാരവും അവനു തന്നെയാണ്. ലോകരക്ഷിതാവായ അല്ലാഹു മഹത്വ പൂര്‍ണ്ണനായിരിക്കുന്നു.   (ഖു൪ആന്‍:7/54)

ﻓَﺎﻃِﺮُ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽِ ۚ

ആകാശങ്ങളുടെയും ഭൂമിയുടെയും സ്രഷ്ടാവാകുന്നു അവന്‍   (ഖു൪ആന്‍:42/11)

ﺑَﺪِﻳﻊُ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽِ ۖ ﺃَﻧَّﻰٰ ﻳَﻜُﻮﻥُ ﻟَﻪُۥ ﻭَﻟَﺪٌ ﻭَﻟَﻢْ ﺗَﻜُﻦ ﻟَّﻪُۥ ﺻَٰﺤِﺒَﺔٌ ۖ ﻭَﺧَﻠَﻖَ ﻛُﻞَّ ﺷَﻰْءٍ ۖ ﻭَﻫُﻮَ ﺑِﻜُﻞِّ ﺷَﻰْءٍ ﻋَﻠِﻴﻢٌ

ആകാശങ്ങളുടെയും ഭൂമിയുടെയും നിര്‍മ്മാതാവാണവന്‍. അവന് എങ്ങനെ ഒരു സന്താനമുണ്ടാകും? അവനൊരു കൂട്ടുകാരിയുമില്ലല്ലോ? എല്ലാ വസ്തുക്കളെയും അവന്‍ സൃഷ്ടിച്ചതാണ്‌. അവന്‍ എല്ലാകാര്യത്തെപ്പറ്റിയും അറിയുന്നവനുമാണ്‌.(ഖു൪ആന്‍:6/101)

ﻟَﻪُۥ ﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻷَْﺭْﺽِ ﻭَﻣَﺎ ﺑَﻴْﻨَﻬُﻤَﺎ ﻭَﻣَﺎ ﺗَﺤْﺖَ ٱﻟﺜَّﺮَﻯٰ

അവനുള്ളതാകുന്നു ആകാശങ്ങളിലുള്ളതും ഭൂമിയിലുള്ളതും, അവയ്ക്കിടയിലുള്ളതും, മണ്ണിനടിയിലുള്ളതുമെല്ലാം.(ഖു൪ആന്‍:20/6)

ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലുമുള്ളതെല്ലാം അല്ലാഹുവിന്റേതാണ് എന്നിരിക്കെ, അവനല്ലാത്തവരെ ആരാധ്യരായി സ്വീകരിക്കുന്നതില്‍ എന്ത് ന്യായമാണുള്ളത് ?

(5) ﻣَﻦ ﺫَا ٱﻟَّﺬِﻯ ﻳَﺸْﻔَﻊُ ﻋِﻨﺪَﻩُۥٓ ﺇِﻻَّ ﺑِﺈِﺫْﻧِﻪِ 

അവന്റെ അനുവാദപ്രകാരമല്ലാതെ അവന്റെയടുക്കല്‍ ശുപാര്‍ശ നടത്താനാരുണ്ട്

അല്ലാഹുവിന്റെ അനുവാദപ്രകാരമല്ലാതെ അവന്റെ അടുക്കല്‍ ശുപാര്‍ശ നടത്തുന്നവരായി ആരുണ്ട് ? ആരും തന്നെയില്ല.

പരലോകത്ത് പ്രവാചകന്‍മാ൪, സത്യവിശ്വാസികള്‍,ശുഹദാക്കള്‍ , മലക്കുകള്‍ എന്നിവ൪ക്ക് ശുപാര്‍ശ ചെയ്യുന്നതിനുള്ള അവസരം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതാണെന്ന് വിശുദ്ധ ഖു൪ആനും സുന്നത്തും വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുള്ളതാണ്.എന്നാല്‍ ഇവ൪ക്കാ൪ക്കും സ്വന്തം ഇഷ്ട പ്രകാരമോ ഇഷ്ടപ്പെട്ടവ൪ക്ക് വേണ്ടിയോ ശുപാര്‍ശ ചെയ്യാന്‍ കഴിയില്ല.

അവന്‍ അനുവദിച്ചവര്‍ക്ക്, അവന്‍ അനുവദിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വേണ്ടി, അവന്‍ അനുവദിച്ചപ്രകാരം അല്ലാതെ, അവന്റെ അടുക്കല്‍ ശുപാര്‍ശ ചെയ്യാനുള്ള കഴിവോ അവകാശമോ ആര്‍ക്കുമില്ല. പ്രവാചകന്‍മാരോ മലക്കുകളോ ആരും തന്നെ ഇതില്‍നിന്ന് ഒഴിവല്ല.

ۖ ﻣَﺎ ﻣِﻦ ﺷَﻔِﻴﻊٍ ﺇِﻻَّ ﻣِﻦۢ ﺑَﻌْﺪِ ﺇِﺫْﻧِﻪِۦ ۚ ﺫَٰﻟِﻜُﻢُ ٱﻟﻠَّﻪُ ﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﻓَﭑﻋْﺒُﺪُﻭﻩُ ۚ ﺃَﻓَﻼَ ﺗَﺬَﻛَّﺮُﻭﻥَ

…അവന്റെ അനുവാദത്തിന് ശേഷമല്ലാതെ യാതൊരു ശുപാര്‍ശക്കാരനും ശുപാര്‍ശ നടത്തുന്നതല്ല. അവനത്രെ നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹു. അതിനാല്‍ അവനെ നിങ്ങള്‍ ആരാധിക്കുക. നിങ്ങള്‍ ചിന്തിച്ചു മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലേ?  (ഖു൪ആന്‍:10/3)

 ﻭَﻻَ ﺗَﻨﻔَﻊُ ٱﻟﺸَّﻔَٰﻌَﺔُ ﻋِﻨﺪَﻩُۥٓ ﺇِﻻَّ ﻟِﻤَﻦْ ﺃَﺫِﻥَ ﻟَﻪُۥ ۚ

ആര്‍ക്കു വേണ്ടി അവന്‍ അനുമതി നല്‍കിയോ അവര്‍ക്കല്ലാതെ അവന്റെ അടുക്കല്‍ ശുപാര്‍ശ പ്രയോജനപ്പെടുകയുമില്ല.(ഖു൪ആന്‍:34/23)

ﻳَﻮْﻣَﺌِﺬٍ ﻻَّ ﺗَﻨﻔَﻊُ ٱﻟﺸَّﻔَٰﻌَﺔُ ﺇِﻻَّ ﻣَﻦْ ﺃَﺫِﻥَ ﻟَﻪُ ٱﻟﺮَّﺣْﻤَٰﻦُ ﻭَﺭَﺿِﻰَ ﻟَﻪُۥ ﻗَﻮْﻻً

അന്നേ ദിവസം പരമകാരുണികന്‍ ആരുടെ കാര്യത്തില്‍ അനുമതി നല്‍കുകയും ആരുടെ വാക്ക് തൃപ്തിപ്പെടുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നുവോ അവനല്ലാതെ ശുപാര്‍ശ പ്രയോജനപ്പെടുകയില്ല.  (ഖു൪ആന്‍:20/108)

ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻬُﻢْ ﻭَﻻَ ﻳَﺸْﻔَﻌُﻮﻥَ ﺇِﻻَّ ﻟِﻤَﻦِ ٱﺭْﺗَﻀَﻰٰ ﻭَﻫُﻢ ﻣِّﻦْ ﺧَﺸْﻴَﺘِﻪِۦ ﻣُﺸْﻔِﻘُﻮﻥَ

അവരുടെ മുമ്പിലുള്ളതും പിന്നിലുള്ളതും അവന്‍ അറിയുന്നു. അവന്‍ തൃപ്തിപ്പെട്ടവര്‍ക്കല്ലാതെ അവര്‍ ശുപാര്‍ശ ചെയ്യുകയില്ല. അവരാകട്ടെ, അവനെപ്പറ്റിയുള്ള ഭയത്താല്‍ നടുങ്ങുന്നവരാകുന്നു.  (ഖു൪ആന്‍: 21/28)

ﻭَﻛَﻢ ﻣِّﻦ ﻣَّﻠَﻚٍ ﻓِﻰ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻻَ ﺗُﻐْﻨِﻰ ﺷَﻔَٰﻌَﺘُﻬُﻢْ ﺷَﻴْـًٔﺎ ﺇِﻻَّ ﻣِﻦۢ ﺑَﻌْﺪِ ﺃَﻥ ﻳَﺄْﺫَﻥَ ٱﻟﻠَّﻪُ ﻟِﻤَﻦ ﻳَﺸَﺎٓءُ ﻭَﻳَﺮْﺿَﻰٰٓ

ആകാശങ്ങളില്‍ എത്ര മലക്കുകളാണുള്ളത്‌. അവരുടെ ശുപാര്‍ശ യാതൊരു പ്രയോജനവും ചെയ്യുകയില്ല; അല്ലാഹു അവന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുകയും തൃപ്തിപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് (ശുപാര്‍ശയ്ക്ക്‌) അനുവാദം നല്‍കിയതിന്റെ ശേഷമല്ലാതെ.  (ഖു൪ആന്‍:53/26)

പരലോകത്ത് വെച്ച് നടക്കുന്ന ശുപാര്‍ശകളില്‍ ഏറ്റവും വലിയ ശുപാര്‍ശ ( الشَفَاعَة الكُبْرَى ) നബി ﷺ യുടെ ശുപാര്‍ശയാകുന്നു. അതുപോലും മേല്‍പറഞ്ഞ ഉപാധികളോട് കൂടിയായിരിക്കും.

സൃഷ്ടികള്‍ ആകമാനം ‘മഹ്ശര്‍’ മഹാസമ്മേളനത്തില്‍ ഒരുമിച്ചുകൂടി അനിശ്ചിതാവസ്ഥയില്‍ ഭയവിഹ്വലരായിക്കൊണ്ടിരിക്കെ, ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ വല്ല തീരുമാനവും എടുത്തുതരുവാന്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ മുമ്പില്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി ശുപാര്‍ശ ചെയ്യണമെന്ന് അവര്‍ പ്രവാചക പ്രധാനികളായ പലരോടും അപേക്ഷിക്കും. ഓരോ പ്രവാചകനും ഓരോ കാരണം പറഞ്ഞു തനിക്ക് അതിന് അര്‍ഹതയില്ലെന്ന് മറുപടി പറയും. അവസാനം ജനങ്ങള്‍ മുഹമ്മദ് നബി ﷺ യോട് അപേക്ഷിക്കും. നബി ﷺ അല്ലാഹുവിന് സുജൂദായി വീഴുകയും, അല്ലാഹു അപ്പോള്‍ തോന്നിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന സ്തുതി കീര്‍ത്തനങ്ങളും പ്രാര്‍ത്ഥനകളും നടത്തുകയും ചെയ്യും. അനന്തരം അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിക്കുമ്പോള്‍ ‘മുഹമ്മദേ, തലയുയര്‍ത്തി ചോദിച്ചുകൊള്ളുക, ശുപാര്‍ശ ചെയ്തുകൊള്ളുക’ എന്ന് അല്ലാഹു ഉത്തരവ് നല്‍കും. അപ്പോഴായിരിക്കും തിരുമേനി ആ അപേക്ഷ സമര്‍പ്പിക്കുക. അല്ലാഹു ഒരു അതിര്‍ത്തി നിശ്ചയിച്ചുകൊടുക്കും. അതിനപ്പുറം തിരുമേനി ചോദിക്കുകയില്ല എന്നൊക്കെ ആ ഹദീഥുകളില്‍ തന്നെ വ്യക്തമായി പ്രസ്താവിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അല്ലാഹുവിന്റെ അടുക്കല്‍ നടത്തപ്പെടുന്ന ശുപാര്‍ശ സാധാരണ അര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ശുപാര്‍ശയല്ലെന്നും, ഏതെങ്കിലും വിധേനയുള്ള സ്വാധീനത്തിന് അതില്‍ സ്ഥാനമില്ലെന്നും, അവന്റെ നീതിന്യായ നിയമ നടപടികള്‍ അതുമൂലം അവന്‍ വ്യത്യാസം ചെയ്കയില്ലെന്നും ഇതില്‍നിന്ന് സ്പഷ്ടമാണല്ലോ.

എന്നിരിക്കെ ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(6) ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻬُﻢْ ۖ

അവരുടെ മുമ്പിലുള്ളതും അവര്‍ക്ക് പിന്നിലുള്ളതും അവന്‍ അറിയുന്നു.

ആകാശഭൂമികളിലുള്ളവരുടെ സകല കാര്യങ്ങളും- ഭൂത വര്‍ത്തമാന ഭാവികാല വ്യത്യാസമോ, ചെറുപ്പ വലുപ്പ വ്യത്യാസമോ കൂടാതെ- അല്ലാഹു അറിയുന്നു. അറിഞ്ഞുകൂടാത്ത ഒരു അവസ്ഥ അവന് ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല. അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം രഹസ്യവും പരസ്യവും ഇല്ല. പ്രത്യക്ഷവും പരോക്ഷവും ഇല്ല. എല്ലാം ഒരേപോലെ അറിയുന്നവനാണ് അല്ലാഹു. എല്ലാം അവന്‍ കണ്ടും കേട്ടും, വീക്ഷിച്ചും, രേഖപ്പെടുത്തിയും കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ﺇِﻧَّﻤَﺎٓ ﺇِﻟَٰﻬُﻜُﻢُ ٱﻟﻠَّﻪُ ٱﻟَّﺬِﻯ ﻻَٓ ﺇِﻟَٰﻪَ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ۚ ﻭَﺳِﻊَ ﻛُﻞَّ ﺷَﻰْءٍ ﻋِﻠْﻤًﺎ

നിങ്ങളുടെ ദൈവം അല്ലാഹു മാത്രമാകുന്നു. അവനല്ലാതെ യാതൊരു ദൈവവുമില്ല. അവന്റെ അറിവ് എല്ലാകാര്യത്തേയും ഉള്‍കൊള്ളാന്‍ മാത്രം വിശാലമായിരിക്കുന്നു.   (ഖു൪ആന്‍:20/98)

 ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻬُﻢْ

അവരുടെ മുമ്പിലുള്ളതും പിന്നിലുള്ളതും അവന്‍ അറിയുന്നു    (ഖു൪ആന്‍: 21/28)

ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺧَﻠَﻘْﻨَﺎ ٱﻹِْﻧﺴَٰﻦَ ﻭَﻧَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺗُﻮَﺳْﻮِﺱُ ﺑِﻪِۦ ﻧَﻔْﺴُﻪُۥ ۖ ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﺃَﻗْﺮَﺏُ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﻣِﻦْ ﺣَﺒْﻞِ ٱﻟْﻮَﺭِﻳﺪِ

തീര്‍ച്ചയായും മനുഷ്യനെ നാം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് നാം അറിയുകയും ചെയ്യുന്നു. നാം (അവന്റെ) കണ്ഠ നാഡിയേക്കാള്‍ അവനോട് അടുത്തവനും ആകുന്നു.(ഖു൪ആന്‍:50/16)

ﺇِﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﺳَﻤِﻴﻊٌۢ ﺑَﺼِﻴﺮٌ

തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു എല്ലാം കേള്‍ക്കുന്നവനും കാണുന്നവനുമാണ്‌.(ഖു൪ആന്‍:58/1)

ﺇِﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻋَﻠِﻴﻢٌ ﺧَﺒِﻴﺮٌۢ

തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു സര്‍വ്വജ്ഞനും സൂക്ഷ്മജ്ഞാനിയുമാകുന്നു.(ഖു൪ആന്‍:31/34)

ﻭَﺃَﺳِﺮُّﻭا۟ ﻗَﻮْﻟَﻜُﻢْ ﺃَﻭِ ٱﺟْﻬَﺮُﻭا۟ ﺑِﻪِۦٓ ۖ ﺇِﻧَّﻪُۥ ﻋَﻠِﻴﻢٌۢ ﺑِﺬَاﺕِ ٱﻟﺼُّﺪُﻭﺭِ
ﺃَﻻَ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﻦْ ﺧَﻠَﻖَ ﻭَﻫُﻮَ ٱﻟﻠَّﻄِﻴﻒُ ٱﻟْﺨَﺒِﻴﺮُ

നിങ്ങളുടെ വാക്ക് നിങ്ങള്‍ രഹസ്യമാക്കുക. അല്ലെങ്കില്‍ പരസ്യമാക്കിക്കൊള്ളുക. തീര്‍ച്ചയായും അവന്‍ (അല്ലാഹു) ഹൃദയങ്ങളിലുള്ളത് അറിയുന്നവനാകുന്നു. സൃഷ്ടിച്ചുണ്ടാക്കിയവന്‍ (എല്ലാം) അറിയുകയില്ലേ? അവന്‍ നിഗൂഢ രഹസ്യങ്ങള്‍ അറിയുന്നവനും സൂക്ഷ്മജ്ഞാനിയുമാകുന്നു.   (ഖു൪ആന്‍:67/13,14)

ﻭَﻋِﻨﺪَﻩُۥ ﻣَﻔَﺎﺗِﺢُ ٱﻟْﻐَﻴْﺐِ ﻻَ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻬَﺎٓ ﺇِﻻَّ ﻫُﻮَ ۚ ﻭَﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﻓِﻰ ٱﻟْﺒَﺮِّ ﻭَٱﻟْﺒَﺤْﺮِ ۚ ﻭَﻣَﺎ ﺗَﺴْﻘُﻂُ ﻣِﻦ ﻭَﺭَﻗَﺔٍ ﺇِﻻَّ ﻳَﻌْﻠَﻤُﻬَﺎ ﻭَﻻَ ﺣَﺒَّﺔٍ ﻓِﻰ ﻇُﻠُﻤَٰﺖِ ٱﻷَْﺭْﺽِ ﻭَﻻَ ﺭَﻃْﺐٍ ﻭَﻻَ ﻳَﺎﺑِﺲٍ ﺇِﻻَّ ﻓِﻰ ﻛِﺘَٰﺐٍ ﻣُّﺒِﻴﻦٍ

അവന്റെ പക്കലാകുന്നു അദൃശ്യകാര്യത്തിന്റെ ഖജനാവുകള്‍. അവനല്ലാതെ അത് അറിയുകയില്ല. കരയിലും കടലിലുമുള്ളത് അവന്‍ അറിയുന്നു. അവനറിയാതെ ഒരു ഇല പോലും വീഴുന്നില്ല. ഭൂമിയിലെ ഇരുട്ടുകള്‍ക്കുള്ളിലിരിക്കുന്ന ഒരു ധാന്യമണിയാകട്ടെ, പച്ചയോ, ഉണങ്ങിയതോ ആയ ഏതൊരു വസ്തുവാകട്ടെ, വ്യക്തമായ ഒരു രേഖയില്‍ എഴുതപ്പെട്ടതായിട്ടല്ലാതെ ഉണ്ടാവില്ല.  (ഖു൪ആന്‍:6/59)

പ്രവാചകന്‍മാ൪ക്ക് പോലും അല്ലാഹു അറിയിച്ച് കൊടുത്താല്‍ മാത്രമേ അദൃശ്യ കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ.

ﻋَٰﻠِﻢُ ٱﻟْﻐَﻴْﺐِ ﻓَﻼَ ﻳُﻈْﻬِﺮُ ﻋَﻠَﻰٰ ﻏَﻴْﺒِﻪِۦٓ ﺃَﺣَﺪًا
ﺇِﻻَّ ﻣَﻦِ ٱﺭْﺗَﻀَﻰٰ ﻣِﻦ ﺭَّﺳُﻮﻝٍ

അവന്‍ അദൃശ്യം അറിയുന്നവനാണ്‌. എന്നാല്‍ അവന്‍ തന്റെ അദൃശ്യജ്ഞാനം യാതൊരാള്‍ക്കും വെളിപ്പെടുത്തി കൊടുക്കുകയില്ല.അവന്‍ തൃപ്തിപ്പെട്ട വല്ല ദൂതനുമല്ലാതെ. ………(ഖു൪ആന്‍:72/26,27)

ആകാശഭൂമികളിലുള്ളവരുടെ സകല കാര്യങ്ങളും അല്ലാഹു മാത്രമാണ് അറിയുന്നതിനാല്‍ ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അവന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(7) ﻭَﻻَ ﻳُﺤِﻴﻄُﻮﻥَ ﺑِﺸَﻰْءٍ ﻣِّﻦْ ﻋِﻠْﻤِﻪِۦٓ ﺇِﻻَّ ﺑِﻤَﺎ ﺷَﺎٓءَ

അവന്റെ അറിവില്‍ നിന്ന് അവന്‍ ഇച്ഛിക്കുന്നതല്ലാതെ (മറ്റൊന്നും) അവര്‍ക്ക് സൂക്ഷ്മമായി അറിയാന്‍ കഴിയില്ല.

അല്ലാഹു എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയുന്നവനാണല്ലോ. അതേ സമയത്ത്, അല്ലാഹുവിന്റെ അറിവില്‍പെട്ട ഏതൊരു കാര്യത്തെക്കുറിച്ചും അവന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചതല്ലാതെ ആര്‍ക്കും സൂക്ഷ്മമായി ഒന്നും അറിയുകയില്ല. അവന്റേതായ അറിവ്, അവനെ സംബന്ധിച്ച അറിവ്, അവന് അറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എന്നൊക്കെ ‘അവന്റെ അറിവ് ‘ എന്ന വാക്കിന് വിവക്ഷ നല്‍കപ്പെടാറുണ്ട്. ഇവയില്‍ ഏത് വിവക്ഷ സ്വീകരിച്ചാലും ശരി, അവന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചതും അവന്‍ അറിയിച്ചു കൊടുത്തതുമല്ലാതെ ആര്‍ക്കും അറിയുകയില്ലതന്നെ.

ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻣَﺎ ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﻳْﺪِﻳﻬِﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺧَﻠْﻔَﻬُﻢْ ﻭَﻻَ ﻳُﺤِﻴﻄُﻮﻥَ ﺑِﻪِۦ ﻋِﻠْﻤًﺎ

അവരുടെ മുമ്പിലുള്ളതും പിന്നിലുള്ളതും അവന്‍ അറിയുന്നു. അവര്‍ക്കാകട്ടെ അതിനെപ്പറ്റിയൊന്നും പരിപൂര്‍ണ്ണമായി അറിയാനാവുകയില്ല.  (ഖു൪ആന്‍:20/110)

എന്നിരിക്കെ ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(8) ﻭَﺳِﻊَ ﻛُﺮْﺳِﻴُّﻪُ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَٱﻷَْﺭْﺽَ ۖ

അവന്റെ കുര്‍സിയ്യ് ആകാശഭൂമികളെ മുഴുവന്‍ ഉള്‍കൊള്ളുന്നതാകുന്നു.

അല്ലാഹുവിന്റെ ‘കുര്‍സിയ്യ്’ ആകാശഭൂമികള്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളത്തക്കവണ്ണം വിശാലമായതാകുന്നു. ‘പീഠം, രാജപീഠം, ഔദ്യോഗിക ഇരിപ്പിടം’ എന്നൊക്കെയാണ് ‘കുര്‍സിയ്യി’ന് വാക്കര്‍ത്ഥം. ഈ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ നിന്നാണ് കസേരക്ക് അറബി ഭാഷയില്‍ كُرْسِى (കുര്‍സിയ്യ്) എന്ന് പേര്‍ വന്നത്.

“അല്ലാഹുവിന്റെ പാദങ്ങളുടെ സ്ഥാനം ” എന്നതാണ് അഹ്ലുസ്സുന്ന അതിന് നൽകുന്ന വിശദീകരണം. അതാവട്ടെ ഇബ്നു അബ്ബാസ് (റ) യിൽ നിന്ന് സ്വീകാര്യമായി നിവേദനം ചെയ്യപ്പെട്ടതാണ്. അല്ലാഹുവിന്റെ അർശിന്റെ മുന്നിലാണ് അതുള്ളത്. ഇക്കാര്യം ഉസൈമീൻ (റഹി) അവിടുത്തെ തഫ്സീറിൽ വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

അബുദര്‍റ് (റ) നിന്ന് നിവേദനം.“ഏഴ് ആകാശങ്ങളും ഏഴ് ഭൂമികളും അല്ലാഹുവിന്റെ കുര്‍സിയ്യുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍ വിശാലമായ മരൂഭൂവില്‍ കിടക്കുന്ന ഒരു വളയം പോലെയാണ്. അല്ലാഹുവിന്റെ കുര്‍സിയേക്കാള്‍ അവന്റെ അര്‍ശിന്റെ ശ്രേഷ്ഠത, വിശാലമായ മരൂഭൂവില്‍ കിടക്കുന്നകേവലം ഒരു വളയത്തെപ്പോലെ മാത്രമാകുന്നു.”

മജ്മൂഉല്‍ ഫതാവായില്‍, الرسالة العرشية എന്ന അദ്ധ്യായത്തില്‍ ഈ ഹദീസ് ഉദ്ധരിച്ച ശേഷം ശൈഖുല്‍ ഇസ്ലാം ഇബ്നു തൈമിയ പറയുന്നു.

والحديثُ له طرق، وقد رواه أبو حاتم وابنُ حبانَ في صحيحه وأحمدُ في المسند وغيرُهم

വിവിധ പരമ്പരകളിലൂടെ ഇമാം അബു ഹാതിം, ഇബ്നു ഹിബ്ബാന്‍ അവരുടെ സ്വഹീഹിലും ഇമാം അഹ്മദ് മുസ്നദിലും കൂടാതെ മററു പലരും ഇപ്രകാരം ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഇബ്നു അബ്ബാസ് (റ) നിവേദനം ചെയ്യുന്ന ഒരു നബിവചനത്തില്‍ കാണാം.

الْكُرْسِيُّ مَوْضِعُ الْقَدَمَيْنِ ، وَالْعَرْشُ لَا يُقَدِّرُ قَدْرَهُ إِلَّا اللَّهُ

‘കുര്‍സിയ്യ് എന്നാല്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ രണ്ടു കാല്‍പ്പാദങ്ങളുടെ പീഠമാണ്. അര്‍ശ് എന്നാല്‍ അതിന്റെ അളവ് അല്ലാഹുവിനല്ലാതെ അറിയുകയില്ല’. ഈ ഹദീസ് ബുഖാരിയുടെയും മുസ്ലിമിന്റെയും നിബന്ധനകള്‍ പ്രകാരം സ്വഹീഹാ-ണെന്ന് ഇമാം ഹാകിം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. (ഹാകിം – മുസ്തദ്റക് 3071)

അതെ, ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(9) ﻭَﻻَ ﻳَـُٔﻮﺩُﻩُۥ ﺣِﻔْﻈُﻬُﻤَﺎ ۚ

അവയുടെ സംരക്ഷണം അവന്ന് ഒട്ടും ഭാരമുള്ളതല്ല.

ആകാശങ്ങളെയും ഭൂമിയെയും കാത്തുസൂക്ഷിച്ചുപോരുന്നത് അല്ലാഹുവിന് ഒരു ഭാരമായിത്തീരുന്നില്ല.അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, വസ്തുക്കളുടെയോ, വസ്തുതകളുടെയോ എണ്ണവണ്ണങ്ങളും, ചെറുപ്പ വലുപ്പങ്ങളും ഒരു പ്രശ്‌നമാകുന്നതല്ല.

ۖ ﻻَ ﻳَﻌْﺰُﺏُ ﻋَﻨْﻪُ ﻣِﺜْﻘَﺎﻝُ ﺫَﺭَّﺓٍ ﻓِﻰ ٱﻟﺴَّﻤَٰﻮَٰﺕِ ﻭَﻻَ ﻓِﻰ ٱﻷَْﺭْﺽِ ﻭَﻻَٓ ﺃَﺻْﻐَﺮُ ﻣِﻦ ﺫَٰﻟِﻚَ ﻭَﻻَٓ ﺃَﻛْﺒَﺮُ ﺇِﻻَّ ﻓِﻰ ﻛِﺘَٰﺐٍ ﻣُّﺒِﻴﻦٍ

ആകാശങ്ങളിലാകട്ടെ ഭൂമിയിലാകട്ടെ ഒരു അണുവിന്റെ തൂക്കമുള്ളതോ അതിനെക്കാള്‍ ചെറുതോ വലുതോ ആയ യാതൊന്നും അവനില്‍ നിന്ന് മറഞ്ഞ് പോകുകയില്ല. സ്പഷ്ടമായ ഒരു രേഖയില്‍ ഉള്‍പെടാത്തതായി യാതൊന്നുമില്ല.  (ഖു൪ആന്‍:34/3)

ﺇِﻧَّﻤَﺎٓ ﺃَﻣْﺮُﻩُۥٓ ﺇِﺫَآ ﺃَﺭَاﺩَ ﺷَﻴْـًٔﺎ ﺃَﻥ ﻳَﻘُﻮﻝَ ﻟَﻪُۥ ﻛُﻦ ﻓَﻴَﻜُﻮﻥُ

താന്‍ ഒരു കാര്യം ഉദ്ദേശിച്ചാല്‍ അതിനോട് ഉണ്ടാകൂ എന്ന് പറയുക മാത്രമാകുന്നു അവന്റെ കാര്യം. അപ്പോഴതാ അതുണ്ടാകുന്നു.(ഖു൪ആന്‍:36/82)

ۚ ﺇِﻥَّ ﺭَﺑَّﻚَ ﻓَﻌَّﺎﻝٌ ﻟِّﻤَﺎ ﻳُﺮِﻳﺪُ

തീര്‍ച്ചയായും നിന്റെ രക്ഷിതാവ് താന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് തികച്ചും നടപ്പിലാക്കുന്നവനാകുന്നു.(ഖു൪ആന്‍:11/107.)

എന്നിരിക്കെ, ആകാശഭൂമികളുടെ കൈകാര്യവും നിയന്ത്രണവും അവന് എങ്ങനെ ഒരു ഭാരമായിത്തീരും?ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

(10) ﻭَﻫُﻮَ ٱﻟْﻌَﻠِﻰُّ ٱﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ

അവന്‍ ഉന്നതനും മഹാനുമത്രെ

അല്ലാഹുവിന്റെ നാമങ്ങളില്‍ പെട്ടതാണ് ٱﻟْﻌَﻠِﻰُّ (ഉന്നതന്‍) ٱﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ (മഹാന്‍) എന്നിവയും.

ﺇِﻧَّﻪُۥ ﻛَﺎﻥَ ﻻَ ﻳُﺆْﻣِﻦُ ﺑِﭑﻟﻠَّﻪِ ٱﻟْﻌَﻈِﻴﻢِ

തീര്‍ച്ചയായും അവന്‍ മഹാനായ അല്ലാഹുവില്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല.(ഖു൪ആന്‍:69/33)

ﻭَﺃَﻥَّ ٱﻟﻠَّﻪَ ﻫُﻮَ ٱﻟْﻌَﻠِﻰُّ ٱﻟْﻜَﺒِﻴﺮُ 

അല്ലാഹു തന്നെയാണ് ഉന്നതനും മഹാനുമായിട്ടുള്ളവന്‍. (ഖു൪ആന്‍:22/62)

അല്ലാഹു തന്നെയാണ് ഉന്നതനും, മഹാനുമായുള്ളവനും. നിരുപാധികമായ അര്‍ത്ഥത്തില്‍, പാരമ്യത്യത്തിന്റെ സൂചനപോലും തീണ്ടാത്ത ഭാഷയില്‍, പരമവും പരിപൂര്‍ണവുമായ ഔന്നത്യവും മഹത്വവും അല്ലാഹുവിനല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും ഇല്ലതന്നെ. മറ്റാരെക്കുറിച്ചായാലും ശരി, അവന്‍ ഉന്നതനെന്നോ മഹാനെന്നോ പറയുമ്പോള്‍, അത് തികച്ചും ആപേക്ഷികവും, സോപാധികവുമായിരിക്കുമെന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ അധികമൊന്നും ചിന്തിക്കേണ്ടുന്ന ആവശ്യമില്ല. മാത്രവുമല്ല ആരാധ്യനായിരിക്കുവാനുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഹതയും ഉന്നതനും, മഹാനുമായ അല്ലാഹുവിന് മാത്രമായിത്തീരുന്നു.

അല്ലാഹുവിന്റെ നാമഗുണവിശേഷണങ്ങളെയും, പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും കുറിച്ച് പ്രസ്താവിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടേണ്ട ഒരു വസ്തുതയുണ്ട്. അതായത്, ‘അല്ലാഹു കാണുന്നവനാണ്, കേള്‍ക്കുന്നവനാണ്, അല്ലാഹുവിന്റെ പാദം, പാദപീഠം എന്നിങ്ങനെ പറയുമ്പോള്‍,അത് സൃഷ്ടികളെക്കുറിച്ച് പറയുന്ന പോലെയാണെന്ന് ചിന്തിക്കാന്‍ പാടില്ല.കാരണം, അവനെപ്പോലെ യാതൊന്നും ഇല്ല. അവന് തുല്യനായി ആരും ഇല്ല.

 ﻟَﻴْﺲَ ﻛَﻤِﺜْﻠِﻪِۦ ﺷَﻰْءٌ

അവന് തുല്യമായി യാതൊന്നും ഇല്ല   (ഖു൪ആന്‍:42/11)

ﻭَﻟَﻢْ ﻳَﻜُﻦ ﻟَّﻪُۥ ﻛُﻔُﻮًا ﺃَﺣَﺪٌۢ

അവന് തുല്യനായി ആരും ഇല്ല   (ഖു൪ആന്‍:112/4.)

ഇപ്രകാരം ഖു൪ആനിലും സുന്നത്തിലും വന്നിട്ടുള്ളത് അപ്രകാരം വിശ്വസിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. അത് സൃഷ്ടികളുടേത് പോലെയെന്ന് ചിന്തിക്കാനോ വ്യാഖ്യാനിക്കാനോ പാടില്ലാത്തതാണ്.

ആയത്തുല്‍ കുര്‍സിയ്യിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഇമാം ഇബ്‌നുകഥീര്‍ (റ) അവസാനിപ്പിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് : ‘ഈ ആയത്തുകളിലും, അവയുടെ അര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ബലപ്പെട്ട ഹദീഥുകളിലും ഏറ്റവും നല്ലത്, ‘സലഫുസ്വാലിഹിന്റെ’ (സജ്ജനങ്ങളായ മുന്‍ഗാമികളുടെ) മാര്‍ഗമാകുന്നു. ഇന്ന പ്രകാരത്തിലെന്ന് വ്യാഖ്യാനിക്കുകയോ സൃഷ്ടികളോട് സാദൃശ്യ പ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യാതെ, അവ ഖുര്‍ആനിലും ഹദീഥിലും വന്നപോലെ അവയെ വിട്ടേക്കുക. ഇതാണ് അവര്‍ ചെയ്തത്.’

മേല്‍ പറഞ്ഞ 2 മുതല്‍ 10കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്ന പക്ഷം, അവ ഓരോന്നും അല്ലാഹുവല്ലാതെ ആരാധ്യനില്ല ( اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ) എന്ന ഒന്നാമത്തെ വാക്യത്തെ സ്ഥാപിക്കുന്നതും സ്ഥിരീകരിക്കുന്നതുമാണ് എന്ന് കാണാവുന്നതാണ്.

الله، الحي، القيوم، العلي، العظيم എന്നീ അല്ലാഹുവിന്റെ അഞ്ച് നാമങ്ങൾ ഇതിലുണ്ട്.

ശൈഖ് ഉസൈമീൻ (റഹി) ഈ ആയത്തിൽ നിന്ന് നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന 38 ഗുണപാഠങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ഒന്ന് ഇങ്ങനെയാണ്.

فإذا كنت متعاليا فى نفسك فاذكر علو الله.وإذاكنت عظيما في نفسك فاذكر عظمة الله.وإذا كنت كبيرا في نفسك فاذكر كبرياء الله

സ്വയം ഔന്നിത്യബോധം നിനക്കുണ്ടെങ്കിൽ നീ അല്ലാഹുവിന്റെ ഔന്നിത്യം ഓർക്കണം. ഞാൻ മഹാനാണ് എന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ നീ അല്ലാഹുവിന്റെ മഹത്വം ഓർമിക്കുക. ഞാൻ വലിയവനാണ് എന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ അല്ലാഹുവിന്റെ പ്രതാപം നീ ഓർക്കുക.

അതെ, മനുഷ്യനെ റബ്ബിന്റെ മഹത്വം പഠിപ്പിക്കുകയാണീ ആയത്ത് ചെയ്യുന്നത്. അഹങ്കാരത്തിന്റെയും അഹന്തയുടെയും അഹംഭാവത്തിന്റെയും മുന തകർക്കുന്നതാണ് ഈ ആയത്ത് ! അല്ലാഹുവേ നീ എത്ര പരിശുദ്ധൻ !

ശ്രേഷ്ഠതകള്‍

1) ഖുര്‍ആനിലെ ഏറ്റവും മഹത്തായ ആയത്ത്

عَنْ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “يَا أَبَا الْمُنْذِرِ أَتَدْرِي أَىُّ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ مَعَكَ أَعْظَمُ” ‏.‏ قَالَ قُلْتُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ ‏.‏ قَالَ “يَا أَبَا الْمُنْذِرِ أَتَدْرِي أَىُّ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ مَعَكَ أَعْظَمُ” ‏.‏ قَالَ قُلْتُ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ ‏.‏ قَالَ فَضَرَبَ فِي صَدْرِي وَقَالَ ‏”‏ وَاللَّهِ لِيَهْنِكَ الْعِلْمُ أَبَا الْمُنْذِرِ” ‏

ഉബയ്യി(റ)ല്‍ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ ചോദിച്ചു: അബുല്‍ മുന്‍ദിറേ, അല്ലാഹുവിന്റെ ഖുര്‍ആനില്‍ നീ പഠിച്ചിട്ടുള്ളതില്‍വെച്ച് ഏറ്റവും പ്രാധാന്യമുള്ള ആയത്ത് ഏതെന്നു നിനക്കറിയാമോ? ഞാന്‍ പറഞ്ഞു: ആയത്തുല്‍ കുര്‍സിയാണത്. അന്നേരം അവിടുന്ന് എന്റെ നെഞ്ചത്തടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു: അബുല്‍ മുന്‍ദിറേ, വിജ്ഞാനം നിന്നെ പുളകമണിയിക്കട്ടെ. (സുസ്ഥിരവും സദൃഢവുമായി വിജ്ഞാനം അല്ലാഹു നിനക്ക് പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ) (മുസ്ലിം:810).

ഇമാം ഇബ്നുൽ ജൗസി(റഹി) പറഞ്ഞു:അല്ലാഹുവാണ് സത്യം, ബുദ്ധിമാനായ ഒരു മുഅ°മിൻ സൂറത്തുൽ ഹദീദും സൂറത്തുൽ ഹശ്റിന്റെ അവസാന ഭാഗവും ആയത്തുൽ കുർസിയ്യും സൂറത്തുൽ ഇഖ്ലാസും ചിന്തിച്ചും ഉറ്റാലോചിച്ചും പാരായണം ചെയ്തിരുന്നുവെങ്കിൽ, അല്ലാഹുവെപറ്റിയുള്ള ഭയത്താൽ അവന്റെ ഹൃദയം പൊട്ടിപ്പിളരുകയും അല്ലാഹുവിന്റെ മഹത്വത്താൽ അവന്റെ മനസ്സ് ഉലയുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.  [التذكرة في الوعظ/ ص 67]

2) ഫ൪ള് നമസ്കാരത്തിന് ശേഷം ആയത്തുൽ കുർസി ഓതിയാൽ സ്വ൪ഗ്ഗം ലഭിക്കും

قال رسول الله صلى الله عليه وسلم :من قرأ آية الكرسي دبر كل صلاة مكتوبة، لم يمنعه من دخول الجنة إلا أن يموت

നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ആരെങ്കിലും ഓരോ ഫര്‍ള് നമസ്കാരശേഷവും ആയത്തുല്‍ കുര്‍സിയ്യ് പാരായണം ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്‍, അവനും സ്വര്‍ഗത്തിനുമിടയില്‍ തടസ്സമായി അവന്‍ മരണപ്പെടുക എന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല.   (ത്വബറാനി : 7408 – അല്‍ബാനി സ്വഹീഹെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു)

നബി ﷺ പറഞ്ഞു :’ആരെങ്കിലും എല്ലാ ഫ൪ള് നമസ്കാരങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആയത്തുൽ കുർസിയ്യ് ഓതിയാൽ, അവനും അവന്റെ സ്വർഗ്ഗ പ്രവേശനത്തിനുമിടയിൽ മരണം അല്ലാതെ വേറൊന്നും തടസ്സം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതല്ല’.(നസാഇ)

3) ശൈത്വാനില്‍ നിന്നും കാവല്‍ ലഭിക്കും

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ وَكَّلَنِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِحِفْظِ زَكَاةِ رَمَضَانَ، فَأَتَانِي آتٍ فَجَعَلَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ، فَأَخَذْتُهُ، وَقُلْتُ وَاللَّهِ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم‏.‏ قَالَ إِنِّي مُحْتَاجٌ، وَعَلَىَّ عِيَالٌ، وَلِي حَاجَةٌ شَدِيدَةٌ‏.‏ قَالَ فَخَلَّيْتُ عَنْهُ فَأَصْبَحْتُ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏”‏ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ الْبَارِحَةَ ‏”‏‏.‏ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ شَكَا حَاجَةً شَدِيدَةً وَعِيَالاً فَرَحِمْتُهُ، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ‏.‏ قَالَ ‏”‏ أَمَا إِنَّهُ قَدْ كَذَبَكَ وَسَيَعُودُ ‏”‏‏.‏ فَعَرَفْتُ أَنَّهُ سَيَعُودُ لِقَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّهُ سَيَعُودُ‏.‏ فَرَصَدْتُهُ فَجَاءَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ فَأَخَذْتُهُ فَقُلْتُ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم‏.‏ قَالَ دَعْنِي فَإِنِّي مُحْتَاجٌ، وَعَلَىَّ عِيَالٌ لاَ أَعُودُ، فَرَحِمْتُهُ، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ فَأَصْبَحْتُ، فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏”‏ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ، مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ ‏”‏‏.‏ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ شَكَا حَاجَةً شَدِيدَةً وَعِيَالاً، فَرَحِمْتُهُ فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ‏.‏ قَالَ ‏”‏ أَمَا إِنَّهُ قَدْ كَذَبَكَ وَسَيَعُودُ ‏”‏‏.‏ فَرَصَدْتُهُ الثَّالِثَةَ فَجَاءَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ، فَأَخَذْتُهُ فَقُلْتُ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، وَهَذَا آخِرُ ثَلاَثِ مَرَّاتٍ أَنَّكَ تَزْعُمُ لاَ تَعُودُ ثُمَّ تَعُودُ‏.‏ قَالَ دَعْنِي أُعَلِّمْكَ كَلِمَاتٍ يَنْفَعُكَ اللَّهُ بِهَا‏.‏ قُلْتُ مَا هُوَ قَالَ إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فِرَاشِكَ فَاقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ ‏{‏اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ‏}‏ حَتَّى تَخْتِمَ الآيَةَ، فَإِنَّكَ لَنْ يَزَالَ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ وَلاَ يَقْرَبَنَّكَ شَيْطَانٌ حَتَّى تُصْبِحَ‏.‏ فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ فَأَصْبَحْتُ، فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏”‏ مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ الْبَارِحَةَ ‏”‏‏.‏ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ زَعَمَ أَنَّهُ يُعَلِّمُنِي كَلِمَاتٍ، يَنْفَعُنِي اللَّهُ بِهَا، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ‏.‏ قَالَ ‏”‏ مَا هِيَ ‏”‏‏.‏ قُلْتُ قَالَ لِي إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فِرَاشِكَ فَاقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ مِنْ أَوَّلِهَا حَتَّى تَخْتِمَ ‏{‏اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ‏}‏ وَقَالَ لِي لَنْ يَزَالَ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ وَلاَ يَقْرَبَكَ شَيْطَانٌ حَتَّى تُصْبِحَ، وَكَانُوا أَحْرَصَ شَىْءٍ عَلَى الْخَيْرِ‏.‏ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏”‏ أَمَا إِنَّهُ قَدْ صَدَقَكَ وَهُوَ كَذُوبٌ، تَعْلَمُ مَنْ تُخَاطِبُ مُنْذُ ثَلاَثِ لَيَالٍ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ‏”‏‏.‏ قَالَ لاَ‏.‏ قَالَ ‏”‏ ذَاكَ شَيْطَانٌ ‏”‏‏.‏

അബൂഹുറൈറ(റ) വില്‍ നിന്ന് നിവേദനം:  അദ്ദേഹം പറയുന്നു:  റമദാനിലെ സകാത്തിന്റെ മുതൽ സൂക്ഷിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി നബി ﷺ  എന്നെ ചുമതലപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം രാത്രി കാവൽ നിൽക്കുന്ന സമയത്ത് സകാത്തിന്റെ മുതൽ ഒരാൾ കട്ട് എടുക്കുന്നതായി ഞാൻ കണ്ടു. ഞാൻ അയാളെ പിടികൂടിയിട്ട് പറഞ്ഞു: അല്ലാഹുവാണ് സത്യം, ഞാൻ നിന്നെ റസൂൽ ﷺ  യുടെ അടുക്കൽ എത്തിക്കും. വന്നയാൾ പറഞ്ഞു: ഞാൻ ഇതിന് ആവശ്യക്കാരനാണ് എനിക്ക് കുടുംബമുണ്ട്. ഇത് കേട്ടപ്പോൾ അബൂഹുറൈറ (റ) അയാളെ വിട്ടയച്ചു. പിറ്റേദിവസം രാവിലെ നബി ﷺ  എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഇന്നലെ രാത്രി പിടികൂടിയിട്ടുള്ള ആളെ നീ എന്താണ് ചെയ്തത്?ഞാൻ പറഞ്ഞു : അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലേ, അയാൾ എന്നോട് ആവശ്യക്കാരനാണ്, കുടുംബമുണ്ട് എന്നൊക്കെ കുറേ സങ്കടം പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ എനിക്ക് കരുണ തോന്നി ഞാൻ വിട്ടയച്ചു. നബി ﷺ പറഞ്ഞു അവൻ പറഞ്ഞത് കളവാണ് ഇനിയും വരും. നബി ﷺ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അദ്ദേഹം വരുമെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു. ഞാൻ അയാളെ കാത്തിരുന്നു. വീണ്ടും അയാൾ വന്നു സകാത്തിന്റെ മുതലെടുത്തു. ആ സമയം ഞാൻ അയാളെ പിടികൂടിയിട്ട് പറഞ്ഞു : ഇപ്രാവശ്യം തീർച്ചയായും ഞാൻ നിന്നെ റസൂൽ ﷺ  യുടെ അടുക്കൽ എത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. വീണ്ടും അയാൾ പറഞ്ഞു: എന്നെ വിടണം, ഞാൻ ഇതിന് ആവശ്യക്കാരനാണ്, എനിക്ക് കുടുംബമുണ്ട്, ഞാൻ ഇനി ആവർത്തിക്കില്ല. അപ്പോൾ എനിക്ക് അയാളോട് കരുണ തോന്നി വിട്ടയച്ചു. പിറ്റേദിവസം രാവിലെ നബി ﷺ  എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഇന്നലെ രാത്രി പിടികൂടിയിട്ടുള്ള ആളെ നീ എന്താണ് ചെയ്തത്? ഞാൻ പറഞ്ഞു : അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലേ, അയാൾ എന്നോട് ആവശ്യക്കാരനാണ്, കുടുംബമുണ്ട് എന്നൊക്കെ കുറേ സങ്കടം പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ എനിക്ക് കരുണ തോന്നി ഞാൻ വിട്ടയച്ചു. നബി ﷺ പറഞ്ഞു അവൻ പറഞ്ഞത് കളവാണ് ഇനിയും വരും. മൂന്നാമത്തെ ദിവസം രാത്രി ഞാൻ അയാളെ കാത്തിരുന്നു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് അയാൾ വീണ്ടും വന്ന് സകാത്തിന്റെ മുതലെടുത്തു പോകുമ്പോൾ ഞാൻ അവനെ പിടികൂടി. തീർച്ചയായും ഞാൻ നിന്നെ റസൂൽ ﷺ  യുടെ അടുക്കൽ എത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. നീയെന്നോട് ഓരോ പ്രാവശ്യം പിടിക്കുമ്പോഴും ഇനി ഞാൻ വരില്ല ഇത് അവസാനത്തേതാണ് എന്നാണ് പറഞ്ഞത്, ഇത് മൂന്നാമത്തെ പ്രാവശ്യമാണ് അതുകൊണ്ട് ഞാൻ റസൂൽ ﷺ  യുടെ അടുക്കൽ എത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. ഇപ്രാവശ്യം അയാൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു ഞാൻ നിനക്ക് കുറച്ച് വാക്കുകൾ പഠിപ്പിക്കാം. അത് നിനക്ക് ഉപകാരം ചെയ്യും. ഞാൻ ചോദിച്ചു: എന്താണത്? വന്നയാൾ പറഞ്ഞു: നീ വിരിപ്പിലേക്ക് കിടക്കുന്നതിനു മുൻപ് ആയത്തുൽ കുർസ്സിയ് പാരായണം ചെയ്യുക. അങ്ങനെ പാരായണം ചെയ്താൽ പ്രഭാതം വരെ നിനക്ക് അല്ലാഹുവിന്റെ സംരക്ഷണം ഉണ്ടാകും. നേരം വെളുക്കുന്നതുവരെ ശൈത്താൻ നിന്റെ അടുത്ത് പ്രവേശിക്കുകയില്ല. ഇതുകേട്ട സമയത്ത് ഞാൻ അയാളെ വെറുതെ വിട്ടു. പിറ്റേദിവസം നബി ﷺ ചോദിച്ചു: കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി അയാളെ എന്താണ് ചെയ്തത്. ഞാൻ പറഞ്ഞു : അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലേ,  അദ്ദേഹം എനിക്ക് കുറച്ച് കലിമാത്തുകൾ അല്ലാഹുവിന്റെ അടുക്കൽ ഉപകാരമുള്ള വാക്കുകൾ പഠിപ്പിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഞാൻ അയാളെ വെറുതെ വിട്ടു. നബി ﷺ ചോദിച്ചു എന്താണത്? ഞാൻ പറഞ്ഞു: വിരിപ്പിലേക്ക് പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആയത്തുൽ കുർസി പാരായണം ചെയ്യുക, അല്ലാഹുവിന്റെ സംരക്ഷണം ഉണ്ടാകും, നേരം വെളുക്കുന്നതുവരെ ശൈത്താൻ അടുക്കുകയില്ല എന്നും പറഞ്ഞു. നബി ﷺ  പറഞ്ഞു: അവൻ കള്ളനാണെങ്കിലും നിന്നോട് അവൻ സത്യം പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ഹേഅബാഹുറൈറ, നിന്നോട് മൂന്ന് ദിവസം രാത്രി സംസാരിച്ച ആൾ ആരാണെന്ന് നിനക്കറിയുമോ? ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇല്ല (എനിക്കറിയില്ല) നബി ﷺ പറഞ്ഞു: അവൻ ശൈത്വാനാണ്. (ബുഖാരി 2311)

ഇമാം മുഹമ്മദ് ബ്നു സ്വാലിഹ് അൽ ഉഥൈമീൻ -رَحِمَهُ اللَّهُ- പറഞ്ഞു: ഒരൊറ്റ ആയത്ത്; നീ അത് പാരായണം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ അത് മുഖേന (ശൈത്വാനിൽ നിന്നും) നിനക്ക് സംരക്ഷണം ലഭിക്കുകയും, അല്ലാഹുവിൽ നിന്നും നിനക്ക് ഒരു സംരക്ഷകനെ അവൻ ഏർപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും! ശക്തനായ ഒരു കാവൽക്കാരനെയോ, അതല്ലെങ്കിൽ, ഒന്നിലധികം ശക്തന്മാരായ കാവൽക്കാരെയോ നീ ഏർപ്പെടുത്തിയാലും ശൈത്വാനിൽ നിന്ന് നിന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ അവർക്കാർക്കും സാധിക്കുകയില്ല. എന്നാൽ, ആയത്തുൽ കുർസിയ്യ് (എന്ന ഒരൊറ്റ ആയത്ത്, രാത്രിയിൽ ഉറങ്ങാൻ നേരത്ത് പാരായണം ചെയ്യുക എന്നത്) നബി ﷺ യുടെ സുന്നത്തിൽ വന്നിരിക്കുന്നു എന്ന വിശ്വാസത്തോട് കൂടി നീ പാരായണം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ; തീർച്ചയായും, അത് നിനക്ക് സംരക്ഷണമായിത്തീരുന്നതാണ്. (أحكام القرآن: ٢/٤٣٧)

4) ജിന്നുകളില്‍ നിന്നും കാവല്‍ ലഭിക്കും

ഉബയ്യ് ഇബ്നു കഅബ് (റ) ജിന്നിന്റ ശല്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് രക്ഷപെടുവാനുള്ള മാ൪ഗ്ഗം ആരാഞ്ഞപ്പോള്‍ ജിന്ന് തന്നെ ആയത്തുല്‍ കു൪സിയ്യാണെന്ന് ഉണ൪ത്തുകയും, ജിന്ന് ആ പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്ന് നബി ﷺ പറയുകയും ചെയ്ത ഇമാം ഹാകിം റിപ്പോ൪ട്ട് ചെയ്തത ഹദീസിന്റെ ഭാഗം ഇപ്രകാരമാണ്.

قال فما ينجينا منكم. قال هذه الآية التي في سورة البقرة الله لا إله إلا هو الحي القيوم من قالها حين يمسي أجير منها حتى يصبح ومن قالها حين يصبح أجير منا حتى يمسي. فلما أصبح أتى رسول الله صلى الله عليه وسلم فذكر ذلك له فقال : صدق الخبيث

ഉബയ്യ്(റ) ചോദിച്ചു: ‘നിങ്ങളില്‍ നിന്ന് (ജിന്നുകളില്‍ നിന്ന്) ഞങ്ങളെ രക്ഷപെടുത്തുന്നത് എന്താണ്? ജിന്ന് പറഞ്ഞു: സൂറത്തുല്‍ ബഖറയിലെ ഈ ആയത്ത് അഥവാ ആയത്തുല്‍ കു൪സിയ്യ് ആണ്. വല്ലവനും വൈകുന്നേരം ആകുമ്പോള്‍ ആയത്തുല്‍ കു൪സിയ്യ് പാരായണം ചെയ്താല്‍ നേരം പുലരുവോളവും, നേരം പുലരുമ്പോള്‍ പാരായണം ചെയ്താല്‍ വൈകുന്നേരമാകുവോളവും ഞങ്ങളില്‍ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കപ്പെടും. പ്രഭാതമായപ്പോള്‍ ഉബയ്യ്, നബി ﷺ യുടെ അടുക്കല്‍ ചെല്ലുകയും അത് നബി ﷺ യോട് ഉണ൪ത്തുകയും ചെയ്തു. നബി ﷺ പറഞ്ഞു:’നീചന്‍ സത്യം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു’. (ഇമാം ദഹബിയും ഇബ്നു ഹിബ്ബാനും അല്‍ബാനിയും(صحيح الترغيب والترهيب : ٦٦٢) ഈ ഹദീസിനെ സ്വഹീഹ് എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്)